Instrukcja wydawnicza
- Przesłany do Redakcji tekst powinien być zgodny z niżej określonymi wytycznymi:
- oryginalny, wynikiem samodzielnych badań i nigdzie wcześniej niepublikowany,
- tekst w wersji elektronicznej w formie znormalizowanej:
- czcionka: Times New Roman: tekst główny – 12 pkt., przypis – 10 pkt.,
- interlinia: tekst główny – 1,5 wiersza, przypis – 1,0 wiersz,
- akapit: wcięcie pierwszego wiersza – 1,25 cm,
- opcja dzielenia wyrazów: wyłączona,
- objętość artykułu naukowego lub materiału źródłowego nie powinna przekraczać 60 000 znaków ze spacjami, objętość artykułu recenzyjnego, recenzji lub komunikatu badawczego do 30 000 znaków ze spacjami.
- W uzasadnionych przypadkach Redakcja przyjmie tekst na nośnikach elektronicznych.
- Przed tekstem należy umieścić:
- artykuł: imię i nazwisko Autora oraz afiliację lub tylko nazwę miejscowości, o ile Autor nie jest zatrudniony w placówce naukowo-badawczej,
- artykuł recenzyjny lub dyskusja: imię i nazwisko Autora, tytuł, a pełen opis bibliograficzny recenzowanej publikacji w pierwszym przypisie,
- recenzja: zamiast tytułu podaje się imię i nazwisko autora oraz tytuł recenzowanej pracy zgodnie z zapisem na stronie tytułowej, liczbę tomów w przypadku pracy wielotomowej (cyframi arabskimi bądź rzymskimi – w zależności od zapisu na stronie tytułowej dzieła), miejsce i rok wydania, liczbę stron; imię i nazwisko autora recenzji oraz afiliację umieszcza się na końcu tekstu,
- w recenzjach i artykułach recenzyjnych dopuszcza się stosowanie przypisów odnoszących się do recenzowanej pracy w postaci numerów stron w nawiasach prostokątnych umieszczonych w tekście,
- streszczenie w języku angielskim bądź polskim o objętości do 1000 znaków należy dołączyć do artykułu naukowego, edycji krytycznej źródeł historycznych; w streszczeniu należy dokonać omówienia istoty zagadnienia oraz zaprezentować zastosowane metody i wnioski.
- Do tekstu należy dołączyć słowa kluczowe (od 3 do 5) w języku polskim i angielskim.
- Materiał ikonograficzny powinien być dostarczony w wersji elektronicznej, preferowany format JPEG, w rozdzielczości min. 300 dpi wraz z tytułem, który znajdzie się w podpisie materiału, z zaznaczeniem w tekście głównym miejsca jego zamieszczenia, z opisem uwzgledniającym autora zdjęcia oraz oświadczenie o posiadaniu praw autorskich do materiału ilustracyjnego.
- Tabele i wykresy należy umieścić w odpowiednich miejscach tekstu.
- Pod tekstem prosimy zebrać bibliografię w celu przygotowania cytowań do systemu POL-index.
- Cytowane fragmenty należy zapisywać kursywą bez znaków cytowania, z zachowaniem oryginalnej pisowni literami alfabetu łacińskiego bądź cyrylicą.
- Osoby wymieniane w tekście po raz pierwszy należy podać z pełnym imieniem i nazwiskiem. Przy kolejnym wzmiankowaniu tej samej osoby można podać tylko inicjał imienia i nazwisko.
- Przypisy:
- cyfra przypisu dolnego, zapisana w indeksie górnym, powinna być umieszczona przed kropką kończącą zdanie, do którego się odnosi,
- w przypisach odnoszących się do prac publikowanych należy podać za pierwszym razem podstawowy opis bibliograficzny: inicjał imienia, nazwisko, tytuł kursywą, ewentualnie autor przekładu lub redaktor, miejsce i rok wydania, zakres stron,
- w kolejnych przypisach odnoszących się do tego samego dzieła podawać należy jedynie racjonalnie brzmiące skrócenie tytułu,
- należy stosować ogólnie przyjęte zasady skracania w przypisach: ilustracja – il., i strona następna – n., karta – k., mikrofilm – mf., strona – s., opracowanie – opr., rok – r., pagina – p., redakcja – red., rękopis – rkps, sygnatura – sygn., szpalta – szp., wiek – w., wydanie – wyd., verso – v.,
- przy ponownym cytowaniu przytoczonej już pracy należy użyć skrótu: op. cit.,
- cytując autora lub dzieło z poprzedniego przypisu, należy użyć skrótów: ibidem, idem, eadem, iidem, eidem, itd.
- w przypadku cytowania publikacji obcojęzycznych dane bibliograficzne należy podać zgodnie z zapisem na stronie tytułowej, w języku publikacji,
- transliteracji danych bibliograficznych z cyrylicy dokonuje się zgodnie z normą PN-ISO 9:2000, gdy tekst pisany jest alfabetem łacińskim,
- cytując artykuł zamieszczony w czasopiśmie – po nazwisku autora i pełnym tytule, należy umieścić nazwę czasopisma w cudzysłowie, następnie numer tomu lub rocznika (skrót: T. lub R.), po dwukropku rok wydania, ewentualnie po przecinku numer zeszytu (skrót: nr lub z.) oraz zakres stron,
- cytując artykuł w pracy zbiorowej, między tytułem artykułu i tomu należy umieścić po przecinku – w:,
- przy odniesieniach do archiwaliów podawać: nazwę archiwum w języku, w którym jest ona oficjalnie sformułowana wraz z nazwą miejscowości, w której archiwum się znajduje, nazwę zespołu, sygnaturę, zakres kart lub stron,
- tytuły częściej cytowanych wydawnictw oraz nazwy instytucji, takich jak archiwa lub biblioteki, mogą być podawane w skrócie, jednak za pierwszym razem nazwę należy przytoczyć w pełnym brzmieniu,
- odnosząc się do publikacji internetowych stosuje się zapis zgodny z wzorem: inicjał imienia, nazwisko, tytuł artykułu, nazwa portalu dostawcy oraz adres internetowy URL, [dostęp: dd.mm.rrrr].
- Edycja źródła, poprzedzona wielokierunkowym omówieniem, powinna zawierać określenie metody zgodnie ze stosownymi instrukcjami wydawania źródeł:
- Instrukcja wydawnicza dla średniowiecznych źródeł historycznych, Kraków 1925.
- Instrukcja wydawnicza dla źródeł historycznych od XVI do połowy XIX wieku, red. K. Lepszy, Wrocław 1953.
- A. Wolff, Projekt instrukcji wydawniczej dla pisanych źródeł historycznych do połowy XVI wieku, „Studia Źródłoznawcze”, T. 1: 1957, s. 155–181.
- I. Ihnatowicz, Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i początku XX wieku, „Studia Źródłoznawcze”, T. 7: 1962, s. 99–123.
- J. Schultze, Richtlinien für die äußere Textgestaltung bei Herausgabe von Quellen zur neueren deutschen Geschichte, Blätter für deutsche Landesgeschichte, Bd. 98:1962, S. 1-11.
- Empfehlungen zur Edition frühneuzeitlicher Texte der „Arbeitsgemeinschaft ausseruniversitärer historischer Forschungseinrichtungen”, Archiv für Reformationsgeschichte, Jg. 72:1891, S. 299-315.
